برهم کنش dna چهاررشته ای c-myc با تتراپیریدینوپورفیرازین روی(?) محلول در آب و بررسی اثر سمیت نوری آن بر باکتری و سلول سرطانی به منظور کاربرد در درمان فوتودینامیکی

ژن c-myc نقش مهمی را در تنظیم رشد و تکثیر سلولی ایفا می کند و بیان بیش از حد این ژن در گستره وسیعی از سرطان های انسانی دیده شده است. حدود 90% رونویسی این ژن از طریق یک توالی 27 نوکلئوتیدی غنی از گوانین بسیار حساس به نوکلئاز بنام nuclease-hypersensitive element iii1 (nhe iii1) کنترل می شود که این توالی قادر به تشکیل ساختار g-quadruplex تحت شرایط فیزیولوژیک است. بنابراین dna ژن c-myc یک هدف بسیار خوب برای طراحی دارو به خصوص برای شیمی درمانی سرطان محسوب می شود. در اینجا بر همکنش تتراپیریدینوپورفیرازین روی (?) محلول در آب با رشته 27 نوکلئوتیدی غنی از گوانین (g/c-myc) و مخلوط این توالی با توالی مکمل خود با غلظت مولی یکسان (gc/c-myc) بعلاوه الیگونوکلئوتید غنی از سیتوزین مکمل این توالی (c/c-myc) بررسی شده است. علاوه بر این، در این مطالعه اثر سمیت نوری این کمپلکس بر باکتری های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس و گرم منفی اشرشیاکلی و سودوموناس آئروژینوزا و سلول سرطانیt47d بررسی شده است. نتایج حاصل از مطالعات cd برای الیگونوکلئوتیدهای غنی از گوانین و سیتوزین در غلظت 150 میلی مولار kcl و 7 = ph طیفی مطابق با طیف dna چهاررشته ای موازی برای g/c-myc و طیف i-motif برای c/c-myc نشان داد. همچنین طیف cd نشان داد ساختار غالب gc/c-myc در حضور یون k+ دو رشته ای است. اسپکتروسکوپی جذبی نشان داد که اتصال این کمپلکس به g/c-myc و gc/c-myc دو مرحله ای است بطوریکه در مرحله اول هایپوکرومیسیتی و شیفت قرمز بسیار کم و در مرحله دوم هایپرکرومیسیتی و شیفت قرمز زیاد در نوار q قابل مشاهده است. طیف نشری [zn(3,4-tmtppa)]4+ و تیازول اورنج با تیتراسیون g/c-myc خاموش شده است. بر طبق نتایج اسپکتروسکوپی می توان نتیجه گرفت که احتمالاً نحوه اتصال غالب کمپلکس بهdna اتصال خارجی و انباشتگی روی بخش های انتهایی است. مطالعات ضد باکتریایی با روش ماکرودیلوشن براث نشان داد [zn(3,4-tmtppa)]4+ دارای اثر کشندگی نوری قابل توجهی بر هر دو باکتری گرم مثبت است. در حالیکه دو باکتری گرم منفی به غیر فعال شدگی نوری با [zn(3,4-tmtppa)]4+ مقاوم هستند. نتایج آزمون mtt و تصاویر گرفته شده از سلول بیانگر مهار سلول سرطانی با رفتار وابسته به غلظت است. سلول های سرطان سینه در غلظت 1 میکرومولار [zn(3,4-tmtppa)]4+ بیشتر از غلظت های بالاتر این کمپلکس دچار مرگ سلولی شده بودند. این مسئله احتمالاً به دلیل تجمع [zn(3,4-tmtppa)]4+ در غلظت های بالاتر است.